بررسی میزان شیوع مایکوباکتریوم چلونی در بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه رفرانس سل کشوری بیمارستان مسیح دانشوری

مقدمه: مایکوباکتریوم چلونی به عنوان مایکوباکتریوم غیر سلی طبقه بندی می شود. این باکتری همچنین عامل بسیاری از بیماری های ریوی و پوستی به ویژه در افراد مبتلا به نقص ایمنی است. همچنین با توجه به احتمال افزایش تعداد بیماری های ناشی از مایکوباکتریوم چلونی در سراسر جهان، مطالعه ای برای ارزیابی این سویه در ایران انجام داده ایم. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 6422 نمونه جدا شده از بیماران سل ریوی مراجعه‌کننده به آزمایشگاه مرجع ملی سل بیمارستان مسیح دانشوری طی سال‌های 1391 تا 1400 انجام شد DNA از نمونه‌های این بیماران به روش کلروفرم استخراج شد. پرایمر برای ژن هدف IS6110 انتخاب شد و پس از تایید حساسیت و ویژگی، تست PCR بهینه بر روی نمونه ها انجام شد. نمونه های با IS6110 منفی بر اساس آزمون PCR از نظر مایکوباکتریوم چلونی با استفاده از ژن hsp65 به روش PCR-RFLP مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج آزمون PCR-RFLP با الکتروفورز ژل آگارز 5/1 درصد مشاهده شد. از مجموع 6422 نمونه، 723 (26/11%) سویه NTM شناسایی شد. همچنین از مجموع 723 (26/11%) نمونه NTM شناسایی شده، 25 نمونه (46/3%) متعلق به مایکوباکتریوم چلونی بود. میانگین سنی بیماران مبتلا به مایکوباکتریوم کلونه 60 ± 5/17 سال (در محدوده سنی 7 تا 80 سال) بود. از این تعداد 19 نفر مرد و 5 نفر زن بودند. همچنین نتایج نشان داد که شیوع مایکوباکتریوم کلونه از نظر نوع نمونه دارای آمار معنی داری است. به طوری که مایکوباکتریوم چلونی در نمونه های ریوی چون خلط بیشتر از نمونه های غیر روی شناسایی گردید. نتیجه گیری: در این مطالعه، شیوع قابل توجهی از مایکوباکتریوم کلونه در بیماران مبتلا به سل ریوی مشاهده شد. با توجه به اینکه پروتکل درمانی این نوع مایکوباکتریوم با سایر مایکوباکتریوم ها متفاوت است، لذا تشخیص به موقع این مایکوباکتریوم می تواند برای پزشکان بسیار حائز اهمیت باشد.